» Let op: deze activiteit is voorbij «

Economische misre, militaire junta in de jaren 60 emigreert bijna een hele generatie Grieken in de hoop op een betere toekomst.

In Griekenland heerst armoede; in het jaar 1944 bezet de “Deutsche Wehrmacht” Griekenland en plundert het land en laat het leegbloeden. Na de oorlog is de politieke situatie zo instabiel dat er een jarenlange burgeroorlog volgt. Tussen 1951 en 1980 emigreert ca 12 procent van de Grieken. Een groot deel daarvan gaat naar Duitsland nadat daarvoor een wervingsovereenkomst is getekend. Duitsland is plots geen vijand meer, maar een vriend… het land van het “Witschaftswunder” biedt werk en hulp, maar de Grieken moeten daarvoor wel hun land verlaten. De meeste gastarbeiders komen per trein, de “Akropolis-Express”, via Athene, Thessaloniki, via Belgrado en Salzburg naar München.

Het eindstation voor immigranten uit Griekenland, Turkije en Joegoslavië is perron 11. Het is het eindpunt na een dagenlange reis. Van daaruit gaan ze verder naar bedrijven waar ze in Griekenland een contract mee hebben afgesloten. Grote maar ook kleine bedrijven komen zo aan gemotiveerd en hardwerkend personeel.

Er zijn ook politieke redenen voor Grieken om naar Duitsland te gaan. In 1967 maakt Georgios Papadopoulos van Griekenland een militaire dictatuur en laat politieke tegenstanders in de gevangenis opsluiten. Mensen leven jaren in onderdrukking en angst. Pas in 1974 is deze nachtmerrie voorbij.

Gasten die blijven

Door de Duits - Griekse wervingovereenkomst krijgen de gastarbeiders een tijdelijke verblijfsvergunning, maar de meeste mensen blijven langer in Duitsland dan oorspronkelijk gedacht. Het begrip “Gastarbeiter” is belangrijk voor zowel de Duitsers als de Grieken; de nieuwe werknemers zijn gast en zullen weer vertrekken zodra het werk af is. Integratie is daarmee niet nodig. Mede daardoor worden de gastarbeiders in het begin met veel vooroordelen geconfronteerd. In de media wordt veel aandacht besteed aan een positief klimaat tussen de bevolkingsgroepen in de hoop daarmee het negatieve beeld dat veel Grieken in het vaderland nog van Duitsland hebben positief te kunnen beïnvloeden. Na de eerste beginjaren beginnen de Grieken te integreren. Ze beginnen zich te organiseren en richten scholen, verenigingen en een eigen radio programma op.

Hoe was hun leven in Griekenland en in Duitsland? Wat was hun droom? Hoe hebben hun kinderen het beleefd? Was dit het leven waarvan ze gedroomd hadden?

Hun hart bleef in Griekenland; daar in de arme buurt waar ze geboren en opgegroeid waren. Het geld vergoedde veel, zowel voor de gastarbeiders zelf alsook voor de achter gebleven families in Griekenland. In de bedrijven werkten ze als nauwkeurig afgestemde horloges; betrouwbaar en stipt. Velen bleven langdurig in Duitsland waardoor ze “vergaten” om terug naar huis te gaan. De meeste huizen die de gastarbeiders in Griekenland bouwden bleven daarom nog jaren leeg. Hoe was uiteindelijk de terugkeer? Hoe was het om naar hun land terug te gaan?

Wanneer: vrijdagavond 9 oktober 2015 van 19.00 tot 21.30 uur

Plaats: Atelier 3 Prismare Lonnekerspoorlaan te Enschede

Kosten: 10,- EUR

Aanmelden via: jorgos@grieksintwente.nl

 Bezoek www.maandvandegeschiedenis.nl