S.M.A.K.: Anna Oppermann | Neverending Paradox.
» Let op: deze activiteit is voorbij «
Met objecten, teksten, foto’s, ingekleurde fotodoeken en schilderijen stelde Anna Oppermann (1940-’93, Duitsland) veranderlijke assemblages samen die ze ensembles noemde. Ze omschreef ze als principieel oneindige waarnemings- en inzichtsoefeningen. De tentoonstelling brengt voor het eerst haar laatste drie ensembles samen: 'Mythe en Verlichting' (1985-’92), 'Paradoxale Intenties – Het Blauw van de Hemel neerhalen' (1988-’92) en 'Enerzijds… anderzijds; zowel… als (M+M) (1988-‘92)'. Ze vervlechten zeer diverse, soms tegenstrijdige elementen en drukken de kunstenaars ervaring uit van de complexiteit van onze wereld vol contrasten.
Een ensemble vertrok steevast van gevonden voorwerpen, beelden en ideeën die voor de kunstenaar metaforen waren geworden voor de diversiteit, absurditeit en contrasten van het persoonlijke en het publieke leven. Deze startobjecten vormen de kern van een ensemble. De kunstenaar observeerde deze objecten vanuit verschillende perspectieven, beschreef ze en voegde er stap voor stap bedenkingen en associaties aan toe. In de jaren ‘60 ging Oppermann voornamelijk uit van vragen die haar persoonlijk leven opwierp. In de jaren ’80 verschoof ze haar focus naar economische, politieke en filosofische opvattingen rond kunst en maatschappij. Zo liet ze zich onder meer in met de discussie rond postmoderniteit, waarin de schijnbare tegenstelling of paradox een kernbegrip is.
Het werk van Anna Oppermann is baanbrekend in hoe het ideeën uit onder meer de proceskunst, de conceptkunst, de arte povera en de performancekunst van de jaren ’60 en ’70 samenbrengt. Tot haar vroege dood ontwikkelde Oppermann meer dan 60 grote ensembles.
