8 augustus 2014 bijgewerkt: 18 augustus 2017 Natuur Burghsluis, Zeeland DagjeWeg.NL bevaart met MS De Onrust de wateren van de Oosterschelde op zoek naar bruinvissen en zeehonden. "Het is hoog water", wordt ons verteld bij aankomst. "Normaal wijzen we de zeehonden aan op de zandbank, maar als we ze nu tegenkomen dan zwemmen ze rond." Oppassen geblazen, dus. Gelukkig krijgen we een verrekijker in de hand gedrukt.
Vertrekpunt is de haven van Burghsluis. Terwijl we langs de kust het grootste nationale park van Nederland opvaren, krijgen we een uitleg over de stormvloedkering. Met de verrekijker in de hand turen we het water van de Oosterschelde af. MS De Onrust neemt ons mee voor een speurtocht naar bruinvissen. In de verte staat een brug open, stiekem kijken we aan boord bij een mosselvisser; maar er is nog geen bruinvis te bekennen.
Zeewier en tandpasta
Het zonnedek van MS De Onrust is gevuld met gezinnetjes en senioren. De zon schijnt uitbundig en de kapitein manoeuvreert handig door de prachtige wateren van het nationale park. We varen langs de zeewierderij, waar proeven gedaan worden met het kweken van zeewier. "Wist je dat zeewier ook in tandpasta verwerkt wordt? Zeewier wordt voor veel producten gebruikt. Er zijn nu zelfs experimenten met biodiesel!", vertelt IVN-gids Nicoline enthousiast. "O, en als jullie allemaal even hier voor komen kijken", zegt ze al wijzend naar een glazen bak voorop De Onrust. "In dit aquarium hebben we het onderwaterleven nagebootst. Je kunt goed zien hoe mooi de Oosterschelde is."
Veelzijdigheid van de Oosterschelde
"De Oosterschelde kan nooit zo mooi zijn als de Rode Zee", mompelt een mevrouw. Onze IVN-gids reageert direct: "Speciaal voor die mevrouw daar, heb ik hier een emmertje dat laat zien hoe veelzijdig het leven in de Oosterschelde is. Voor deze rijke buit hoefde ik maar één keer te hengelen met het visnet." De kinderen verdringen zich rondom het emmertje. "Dat is een mossel, die met die stippeltjes is een botervisje en zien jullie dat schorpioenvisje?" IVN-gids Nicoline verbaast ons met haar parate kennis, weet op iedere vraag het antwoord en vertelt ononderbroken leuke feitjes over de natuur. "Weten jullie het verschil tussen een mannetjes- en een vrouwtjeskrab?", vraagt ze, terwijl ze een krab uit het emmertje vist. "Kijk", ze wijst op de achterzijde van de krab, "dit is een mannetje want je ziet een driehoekje. Vrouwtjes hebben een rondje."
Zeehond in zicht!
Plotseling legt de schipper de boot stil. "Hier rechts voor ons zwemt een zeehond!", roept Nicoline. Zelf zijn we net te laat, maar onze medepassagiers hebben meer geluk: ze mogen een glimp opvangen van de zeehond in haar natuurlijke pracht. Langzaam komt ook de roggeplaat boven water: het water trekt zich terug. Zwermen meeuwen begeven zich snel naar het drooggevallen zand. "Ze willen eten", legt Nicoline uit. "Het ligt daar nu vol wormpjes."
Vreugde om zeewier
We zijn alweer bijna terug in de haven. Ik tuur in de hoop op een last-minute bruinvis nogmaals het water af. Daar! Daar komt iets bovendrijven... Zou het dan toch? Helaas, de oorzaak van mijn vreugde blijkt een bosje drijvend zeewier. De steiger komt langzaam in zicht. En hoewel de bruinvissen en zeehonden het even af laten weten, is de Oosterschelde met al haar schoonheid de rondvaart sowieso meer dan waard.
Laatst gewijzigd: 2017-08-18 22:58:10 · Gepubliceerd: 8 augustus 2014 - 4885