Bios in de Buitenlucht: De kinderen van juf Kiet
» Let op: deze activiteit is voorbij «
Een hartverwarmende documentaire over een juffrouw die je ieder kind wenst. Juffrouw Kiet geeft les aan kinderen van asielzoekers. Ze komen uit landen als Syrië en Irak en hebben heel veel meegemaakt. Gelukkig hebben ze les van juf Kiet. Zij is streng maar rechtvaardig, geduldig, lief en betrokken. Ze leert hen Nederlands en hoe men met elkaar om behoort te gaan.
De documentairemakers filmden alle gebeurtenissen vanuit het perspectief van de kinderen. Zo krijgen we een uniek kijkje in de belevingswereld van de kinderen, die nieuw aangekomen zijn in Nederland: de kleine Leanne, de getraumatiseerde Jorj, de pittige Haya. Tijdens de les, maar ook in het speelkwartier, uit het zicht van de juf. Het resultaat is ontroerend, vaak komisch en soms verdrietig, maar bovenal hoopgevend.
Voorafgaand aan de film zal juf Kiet zelf ook aanwezig zijn en een persoonlijke column voordragen.
Ferras (10) is de stille, arme jongen met een oude ziel. Hij wordt achtervolgd door de oorlog. Ferras werkt hard en is moeilijk te peilen, terwijl Fatma (12), met een haan als beste vriend, veel opener en assertiever is. Miryam (15) wordt bijna een vrouw. Ze ambieert een vroom leven maar wordt verliefd op Shakespeare. En dan is er de rijke Hammoudi (8), hij kan alles kopen wat hij wil en voor hem is het kamp een paradijs.
Ondanks hun situatie blijken kinderen het vermogen te hebben om van niets iets te maken; een prop wordt een voetbal, twee insecten een dierentuin. Zaatari Djinn is een zeldzaam intieme film over de veerkracht van kinderen die de werkelijkheid een stuk rooskleuriger zien dan volwassenen. Zaatari mag dan een plek zijn zonder geschiedenis of toekomst, het is wél een thuis.
Voorafgaand aan de film presenteert Suzanne Laszlo (directeur Unicef) een persoonlijke column.
De film volgt Jae-Chang Kim een jaar lang in zijn pogingen de ouders te betrekken door hen ook te laten zingen en ze te laten repeteren voor een gezamenlijk concert met hun kroost. Het project drijft Angry Bird vaak tot wanhoop, want voor de ouders die met moeite het hoofd boven water houden, is werk altijd belangrijker. Toch lijkt muziek de kinderen en hun ouders te verbinden én te ontroeren. Een mooi contrast met de dagelijkse realiteit van de sloppen.
Voorafgaand aan de film geeft Adeiye Tjon (beter bekend als MC Complex) van Poetry Circle een spoken word performance.
Foto: Humanity House.
