6 mei 2008 bijgewerkt: 11 oktober 2018 Genemuiden, Overijssel Het kunstgras waar de voetballers van Heracles Almelo op spelen is ontwikkeld in Genemuiden. Dat is niet vreemd: de Overijsselse stad is de bakermat van het tapijt. Wie bij het Tapijtmuseum over de vloer komt, leert er alles over de geschiedenis ervan.
Beseffen doe je het maar weinig. Ook de vloerbedekking in de slaapkamer heeft z'n historie. Platgelopen of niet. Het gebouw van het Tapijtmuseum aan de Klaas Benninkstraat in Genemuiden was voorheen zelf een tapijtfabriek. Vrijwilliger Egbert Altena (56) bij het museum weet dat nog als de dag van gisteren. "Ik herinner mij dat nog. 's Zomers bij goed weer kon ik de machines horen."
Biezen
Al heeft hij zelf niet in de tapijtindustrie gewerkt, net als veel andere Genemuidenaren is Altena ermee vervlochten. Het historische stadje ademt tapijt. Volgens het museum is zestig procent van het kamerbrede tapijt afkomstig uit het provinciestadje. Een film maakt duidelijk hoe de tapijtgeschiedenis ooit begon: met het vlechten van biezen. Die groeiden vroeger - en nu ook nog - volop rond Genemuiden. In de zeventiende en achttiende eeuw werden de biezen een groeiende inkomstenbron. Een hoekje in het Tapijtmuseum is gereserveerd voor enkele biezen matten. Ze worden nu nog steeds gemaakt.
Fabriekje
Eigenlijk is het Overijsselse museum een fabriekje op zichzelf. In het museum kunnen bezoekers zelfs matten kopen. Er staan dan ook allerlei nog werkende machines, veelal gemaakt in de VS en Duitsland. De vers geweven vloerbedekking ligt nog op de machines. Aan een van die machines zit een bijzonder verhaal vast, zegt Altena. "Ooit stond de machine in een container in de haven Rotterdam, klaar om naar India verscheept te worden. Na veertig jaar nam er iemand, gelukkig van goede wil, eens een kijkje in de container. Het leverde ons deze fraaie machine op."
Dik
Bezoekers kunnen in het museum ervaren hoe 'afmattend' het produceren van tapijt was. De machines nodigen niet echt uit om in je spaarzame vrije tijd eens hard aan het werk te gaan. Eigenlijk lijkt de machine een naaimachine: draad voor draad wordt geweven. Intensieve arbeid. Altena doet zelf even voor hoe het tapijt vroeger gemaakt werd. Dikke werknemers hadden baat bij hun welgevormde lichaamsdeel, zegt de vrijwilliger. "De grote omtrek van hun buik was voordelig omdat zij zo mooi tegen de machine konden leunen."
Laatst gewijzigd: 2018-10-11 10:50:17 · Gepubliceerd: 6 mei 2008 - 2479