archief oud artikel 9 augustus 2011 Geschiedenis Hoorn, Noord-Holland De gouden deurgrepen van de postwagon glimmen in de zon, maar ze glimmen niet half zo mooi als de rode wangen van de postsorteerder. Hij glimt van trots en geeft schoorvoetend toe: "Ik ben hier vanmorgen wat eerder gekomen, zodat ik de boel nog mooi kon oppoetsen."
Het is een zonnige dag in Hoorn. Ook in Medemblik - eindbestemming van de historische stoomtram - schijnt de zon weldadig. Een perfecte dag voor een ritje met de museumstoomtram. Rene van den Broeke is één van de betaalde krachten van de Museumstoomtram Hoorn - Medemblik. Liefde voor treinen zit in de familie: "Mijn moeder verzorgt onder meer Ot & Sien verkleedpartijtjes in deze treinen en mijn broer werkt als vrijwilliger in de werkplaats".
Stapel op stoom
"Kom mee aan boord", zegt Rene. Met twee uitgemeten passen stapt hij vanaf het pittoreske station in de antieke wagon. Een conducteur heet de hele coupé hartelijk welkom. Ook zijn wangen glimmen van trots. Misschien is het meer dan trots; de glimmende wangen hebben vast te maken met de liefde voor stoomtrams. De conducteur is één van de vele vrijwilligers, net als de postsorteerder, de machinist, de kolenschepper, de stationschef, de Ot & Sien verkleedmoeder van Rene en al die andere vrijwilligers. En allemaal glimmen ze van trots.
Alle kinderen in de coupé kijken verrukt op als de locomotief luidruchtig fluit en sist. Ook de ouders en grootouders van de kinderen gaan er eens extra goed voor zitten.
De stationschef wuift de tram en al zijn passagiers na, terwijl de stoomlocomotief stukje bij beetje op gang komt.
Bijzondere verschijning
Het prachtige West-Friese landschap trekt met dertig kilometer per uur voorbij. Bij iedere spoorwegovergang laat de machinist de locomotief hard en schel fluiten. 'Fuuuuuuuut, fuuuuuut'. En telkens weer wuiven de auto's en fietsers vanaf de weg naar de trampassagiers.
Tussenstop
De zon schijnt nog heerlijk als twee trams elkaar halverwege het traject ontmoeten. Tijd voor alle passagiers om even uit te stappen en het oude stationnetje van Wognum te bekijken. De stationschef geeft graag uitleg aan geïnteresseerden, terwijl de kinderen een vrachtarbeider helpen om de kratten uit zijn bakfiets over te laden in de goederenwagon.
Levend museum
Een ritje in de museumstoomtram lijkt in bijna niets op een gewoon museumbezoek. Het is geen stoffige momentopname uit de geschiedenis. Integendeel: de geschiedenis leeft! De stoommachines puffen en fluiten, de stoker schept kilo's kolen in de ketel en de passagiers ervaren alles: de geur van smeerolie en steenkool en de karakteristieke klank van de voortsjokkende stoomlocomotief. De zon schijnt fel in de glimmende gouden knopen van de zwarte jas van de conducteur. Ook zijn wangen glimmen nog steeds, net als de wangen van de passagiers, die zichtbaar genieten.
Laatst gewijzigd: 2022-10-26 13:00:13 · Gepubliceerd: 9 augustus 2011 - 6613