Still__ Herma de Wit - Orobio de Castro
» Let op: deze activiteit is voorbij «
Natuur, onmetelijke bron van inspiratie en pure schoonheid, wie er niet door geraakt is mist toegang tot het wezenlijke. Dat is misschien wel de kern van wat zo veel kunstenaars, wetenschappers en filosofen ons willen zeggen. Herma de Wit - Orobio de Castro werd als klein meisje al zo diep geraakt door alles wat zij om zich heen zag groeien en bloeien dat het haar voor altijd zou tekenen. Decennia later, na een technische modeopleiding, gevolgd door een studie mode aan de Gerrit Rietveld Academie en een korte en verdienstelijke loopbaan als modeontwerper, keerde zij terug naar dat wat voor de rede en wereldse ambitie al tot haar had gesproken. Terug naar de emotie; een innige verstrengeling van existentiële pijn en diepe verwondering.
Het werk Herma de Wit - Orobio de Castro, haar bronzen sculpturen, objecten, tekeningen en etsen, verraden een bijna obsessieve relatie met die natuur, voornamelijk afgezonderde fragmenten van flora, soms een heel dier. Haar minutieuze studie en verwoede poging tot interpretatie van het uitverkoren subject, een takje, een blad, een bloeiwijze, lijkt zowel de kracht als de kwetsbaarheid ervan voor de eeuwigheid te willen vangen. Vaak uitvergroot, soms intiem van schaal, de een dramatisch, een ander nonchalant of pijnlijk verlegen, in de verstilling die de kunstenares zoekt lijkt zij een bijna menselijk portret te willen leggen. De natuur zelf is geen kunst - al ligt de schepping ervan ver buiten ons voorstellingsvermogen - het kijken ernaar kan dat wel zijn.
Als autodidact in de beeldende kunsten onderhoudt Herma een bijzonder intensieve werkrelatie met de vaklieden die haar sculpturen moeten realiseren, zoals lassers en bronsgieters. Om van studietekening tot 3D uitwerking te komen kan uitermate complex zijn. De natuur laat zich niet zomaar kopiëren. In enkele gevallen blijft het daardoor bij een unicum, maar waar mogelijk wordt het werk in een kleine oplage van 4 tot 8 stuks uitgevoerd. Het eindresultaat hult zich in stilzwijgen. Het is en zal niet meer vergaan.
