archief oud artikel 5 augustus 2019 Geschiedenis Enkhuizen, Noord-Holland

Vol trots staan enkele jonge vrouwen met hun zelfgemaakte klederdracht op een oude foto. De foto is zwart-wit, toch komen de borduursels, stroken en andere versieringen over als een kleurig geheel. In die tijd bepaalde hoe mooi je kon naaien en borduren meteen hoe mooi je kleding was. Dat is wel even wat anders dan snel online iets leuks bestellen: kleding waarvoor al het werk door anderen is gedaan. De expositie 'Kleren maken de vrouw' in het Zuiderzeemuseum toont niet alleen hoe kleding vroeger werd gemaakt, maar ook het grote verschil met nu. Duurzaam omgaan met kleding? Dat was vroeger heel gewoon.

UPDATE: deze expositie is verlengd tot en met 3 januari 2021.

Even uitproberen

Tussen de schilderijen, tafels vol spullen en prachtige kostuums in de expositie 'Kleren maken de vrouw' staan geheimzinnige, rode huisjes. De muren van deze huisjes blijken te zijn gemaakt met gespannen draden wol. Daar doorheen vang je een glimp op van wat zich binnen bevindt. Enkele witte jassen op hangers bijvoorbeeld en in een ander huisje een kast vol handdoeken en theedoeken. Als je binnenstapt in het huisje met de jassen zie je op een ouderwets houten tafeltje fleurige stoffen en knopen liggen. Boven de tafel hangen instructies om een knoop aan te naaien. Leuk, iets om zelf uit te proberen! De houten, rechte stoelen aan de tafel blijken goed te doen, maar niet echt comfortabel om uren op te zitten. Zo komt het wel even binnen dat vrouwen vroeger wel uren op dit soort stoelen zaten om kleding te naaien en te herstellen. Deze expositie is meer dan kijken naar kleding van vroeger en nu. Hier ga je ook zelf op ontdekking. Even voelen aan de stoffen die vroeger werden gebruikt voor kleding. Of daadwerkelijk zelf aan de slag aan een grote borduurtafel.

Zelf maken is het nieuwe kopen

Wat de expositie in het Zuiderzeemuseum ook goed weergeeft is hoe anders we nu omgaan met kleding dan vroeger. Dat blijkt bijvoorbeeld uit de kleren die binnenstebuiten op de expositie hangen om te laten zien hoe ze zorgvuldig zijn gerepareerd. Wie doet dat nog met een T-shirt van een tientje? Kapotte kleding gaat meestal snel de kliko in. Heel misschien een tweede leven bij de poetslappen of een goed doel. Maar als je uren hebt gezwoegd op een kledingstuk denk je wel tien keer na voor je het weggooit. Dan pak je opnieuw naald en draad en red je wat er te redden valt. Mensen waren bovendien te arm om stoffen en materialen te verspillen. Zondagse kleding werd eerst werkkleding. En als een kledingstuk reddeloos verloren was, dan kon met de restanten nog van alles worden gedaan. Een groot contrast met de verspillende fast fashion van nu. En misschien een voorbeeld waar we naar terug moeten gaan. 'Zelf maken is het nieuwe kopen', stelt een deel van de expositie als mogelijke oplossing voor een meer duurzame wereld. Daar vind je ook tips over wat je zelf kunt doen. Inclusief tips van andere bezoekers op een speciaal bord. Laat ook zelf je beste reparatietruc en leukste zelfmaakidee achter, of die handige oplossing voor hardnekkige vlekken.

Mode van nu met de technieken van toen

Op de expositie staat klederdracht naast werk van hedendaagse modeontwerpers. Een van hen is mode-icoon Thijs Adriaans. In filmpjes laat hij zien hoe hij de oude technieken gebruikt voor nieuwe kledingstukken. Leuk: er liggen handleidingen bij waarmee je zelf thuis aan de slag kunt gaan. Wie weet, misschien komen ooit de handige handwerkgereedschappen van onze grootmoeders en overgrootmoeders weer terug die hier te zien zijn. Zoals de leuke ronde gesloten mandjes van wilgentenen, waar precies een bolletje wol in past. Met een gaatje onderin waar de wol naar buiten gaat voor het breien en bovenaan een polsband om hem aan je arm te hangen. Zo konden de vrouwen vroeger makkelijker lopend breien. Want hun handen stonden nooit stil, ook dat maakt de expositie goed duidelijk.

Laatst gewijzigd: 2020-05-29 21:41:28 · Gepubliceerd: 5 augustus 2019 - 1381