De nonnen zien het maken van het schilderij als een rituele oefening, waarbij concentratie en toewijding centraal staan. Eerst trekken de nonnen lijnen op een ondergrond, waarna ze de kleine zandkorreltjes aanbrengen op het oppervlak. Dit is een uitputtende bezigheid, want de details van patronen zijn zeer fijn.
Het komt niet vaak voor dat er een zandmandala wordt gemaakt in een museum. Dit is iets dat meestal is voorbehouden aan monniken, aldus Museon.
Laatst gewijzigd: 2011-05-09 10:46:50 · Gepubliceerd: 2009-11-02 07:50:57 - 178