Elf potjes met vet tijdens NS-wandeltocht

Blaren zijn onvermijdelijk tussen Ede en Wageningen

De Casteelse Poort Reportage door

archief oud artikel 14 april 2010 Natuur Ede, Gelderland 'De paden op, de lanen in. Vooruit met flinke pas!' En zo is het maar net. Met dit heerlijke lenteweer moet iedereen naar buiten. DagjeWeg.NL doet mee en wandelde met een NS-wandeling elf kilometer van Ede naar Wageningen!

Het zonnetje schijnt en in de verte zie ik wat fietsers. Het genieten begint te komen.
Gewapend met een stel oude gympjes, een rugzakje met lunchpakketje en natuurlijk een fototoestel ga ik op pad. Bij het NS-station Ede-Wageningen begint de route achter het spoor, langs de kazerne. Enthousiast springen twee grote honden op mij af. "Nee, ze doen niks!", roept een vrouw, "Ze willen gewoon spelen." Het eerste stuk van het weggetje is nog redelijk bewoond. Links lopen wat militairen en de trein raast af en toe langs. Maar hoe verder de route het bos in gaat, hoe stiller het wordt. Zo stil dat het eigenlijk een beetje eng is. Is zo'n verlaten bos eigenlijk wel veilig? In de verte lopen twee wandelaars. Het voelt meteen een stuk vertrouwder. Maar de twee kleine schimmen worden steeds groter en helaas lopen ze in tegengestelde richting. "Pas je wel op!", roept één van de wandelaars. "Daar in de verte bivakkeren zwervers, aan de dekens te zien. Blijf op de grote paden!" De trein raast verder en mijn hart begint sneller te kloppen. Het is toch best een kunst om te genieten van de rust en alleen te zijn. Snel loop ik door een tunneltje onder de snelweg door. Het enge, donkere bos verdwijnt naar de achtergrond. Aan de linkerkant mekkeren kleine lammetjes voorbijgangers tegemoet. Het zonnetje schijnt en in de verte zie ik wat fietsers. Het genieten begint te komen.

Vanuit een donker bos naar de open vlaktes.

Geschiedenisles

Pluizige konijntjes schieten voorbij en af en toe is er wat geritsel in de struiken te horen. Het blijft een raadsel wat daar loopt. Grote zandvlaktes en krakende bomen decoreren de weg. Maar de tocht gunt ook een blik in de geschiedenis. Ooit gehoord van de Celtic Fields? Dit gebied werd zo'n 2500 jaar geleden, in de IJzertijd, bewoond. Dat is nog te zien aan de vierkante akkers en grafheuvels. Ook de Wageningse Berg en de Veluwse beken zijn plekjes waar je echt even moet opletten. De beken op de Veluwe zijn ontstaan in de IJstijd, toen het smeltwater zich een weg zocht door de bevroren bodem. Veel beken zijn sprengenbeken. Dat zijn beken die oorspronkelijk zijn gegraven door de mens. Rondom de beken heerst een heerlijke serene rust. In de naastgelegen weilanden grazen wat paarden en kwetterende vogeltjes doorbreken de stilte.

De sprengenbeken zijn het hoogtepunt van de tocht.

Musea

De benenwagen heeft geen benzine nodig, maar wel rust en een kopje koffie. Loop daarom onderweg één van de musea binnen die ook op de route vermeld staan. In natuurvriendenhuis De Bosbeek en het kleine museum Tute Natura ontdek je alles over het bied rondom De Bosbeek. Bij het Landgoed Quadenoord kun je genieten van een Afrikaanse beeldenexpositie. Op de Wageningse Berg bevindt zich de prachtige botanische tuin Belmonte, met rododendrons, magnolia's en azaelea's. En het museum De Casteelse Poort geeft een beeld van de Wageningse geschiedenis. De koffie staat alvast klaar!

De middag vordert en het zonnetje schijnt feller door de bomen. Verdwalen is tijdens deze wandeltocht helaas onontkoombaar. Vier dikke beuken hadden zich verstopt en leken met opzet wandelaars drie keer hetzelfde rondje te laten lopen. Via een geïmproviseerde weg komt daar dan toch hotel-restaurant Nol in 't Bosch in zicht. Achter mij ligt al tien kilometer wandelen! Het landgoed Oranje Nassau's Oord is de volgende locatie waardoor de route gaat. Dit wandelgebied is een stuk drukker. Een groepje jongens laat door hun fietsen het zand opstuiven en een collega-wandelaar tuurt in de verte. Na een bocht doemt een grote verkeersweg op. Hier eindigt de 'kleine' route van 11 kilometer. Buslijnen 86 en 51 brengen vermoeide wandelaars vanaf bushalte Grotelaan weer terug naar het startpunt. De wandel-professionals lopen nog vijf kilometer door en eindigen bij Hotel de Wereld.

Halte Grotelaan is het eindpunt.
 

In de bus komt de damp van de schoenen af. Twee grote rode blaren prijken op de achterkant van mijn enkels. Maar het was het waard. Angsten zijn overwonnen, nieuwe plekken zijn ontdekt en er zijn weer heel wat calorieën verbrand. Op de website van de NS zijn ook veel positieve reacties te lezen. "Wij hebben deze wandeling tweede paasdag gedaan en vonden hem geweldig. Mooi deel door de bossen en als afsluiting een deel langs de uiterwaarden met prachtig uitzicht over de Rijn. Eén van de mooiste NS-wandelingen tot nu toe", zegt Marianne. Martijn vindt ook dat de route soms wat onduidelijk is. "Prachtige wandeling, zeker de moeite waard. Niettemin zeer matig bewegwijzerd in het middenstuk, paar keer verkeerd gelopen." Die vier dikke beuken deden het gewoon expres. 

Tips

  • Ga niet alleen op pad, tenzij je houdt van de rust en niet bang bent voor verlaten bossen.
  • Zorg voor voldoende drinken en eten. Pas na 10 kilometer komt de eerste horeca-voorziening in beeld.
  • Neem een kaart mee. Als je verdwaalt, kun je op de kaart altijd de goede weg terugvinden.
  • Zorg voor goede schoenen en neem pleisters mee. Wandelen is topsport.
  • Geniet van de omgeving en houd je niet alleen bezig met het vinden van de goede weg.

Ontdek nog meer leuke wandelroutes op DagjeWeg.NL.
Foto 1. De trein markeert het startpunt van mijn reis. Foto's: Sifra Kriek.

Laatst gewijzigd: 2022-03-17 09:42:01 · Gepubliceerd: 14 april 2010 - 2947