archief oud artikel 22 juni 2009 Amsterdam Als er één vrouw is uit de operageschiedenis die d'r mannetje stond, is het Carmen wel. Misschien heeft ze het daardoor wel zo ver geschopt: haar opera behoort tot de populairste. De Nederlandse Opera zette de klassieker weer op het toneel. Met succes.
Doodsteek
Carmen is een aldoor flirtend zigeunermeisje die niet met zich laat sollen. Ze wordt verliefd op de korporaal Don José, maar na verloop van tijd dooft die liefde uit en verkast ze (zonder moeite) weer naar een ander. Tot grote teleurstelling en woede van de jaloerse Don José, die haar uiteindelijk doodsteekt. Regisseur Robert Carsen – een bekende naam in operaland – heeft hier een spannend geheel van gesmeed. Het enige dat hij daarvoor nodig heeft is een enorme tribune. Deze tribune biedt steeds weer het toneel aan andere sterke scènes. Zoals het laatste deel van de opera, waarin het krioelt van de figuranten die het toneel volledig vullen en de stierenvechter Escamillo toejuichen.
Perfecte stem
Tegen die achtergrond staat een aantal prima zangers te zingen. Yonghoon Lee (Don José) is een bijzondere tenor, met verrukkelijke hoge en gevoelige zachte noten. Genia Kühmeier is een mooie Micaëla, het meisje waar Don José vroeger verliefd op was en dat hem nu bij Carmen vandaan probeert te halen. Kühmeier zingt met heldere stem en veel expressie. Helaas valt de Carmen zelf, de Bulgaarse Nadia Krasteva, tegen. Ze heeft de perfecte stem voor haar rol, met mannelijke lage noten, maar ze mist de expressie die Kühmeier bijvoorbeeld wel heeft. Vocaal en ook in haar acteren ontbreekt het haar aan diepte.
Warrig
Het orkest en de zangers op het toneel hebben bovendien zo nu en dan 'ruzie'. Met name in de heftige passages hebben ze moeite op één lijn te blijven. Daardoor is de muziek soms warrig. Hierdoor, en door de vlakke Carmen, is de voorstelling geen overrompelend succes. Succesvol, dat wel, maar niet weergaloos.
Laatst gewijzigd: 2011-05-09 10:46:50 · Gepubliceerd: 22 juni 2009 - 551