archief oud artikel 23 maart 2010 Cultuur De Nationale Reisopera begon zaterdag 20 maart aan een tournee met La Cenerentola, de opera die Rossini van het sprookje van Assepoester maakte. Je kijkt je ogen uit tijdens de voorstelling, waarin niets te dol of te dwaas is. Alleen de muziek valt wat tegen.
Armband in plaats van schoentje
Het verhaal van Le Cenerentola is iets anders dan het sprookje. Assepoester heeft een stiefvader in plaats van een stiefmoeder en in het paleis van de prins verliest ze niet haar schoentje, maar geeft ze een armband aan de prins.
Minder leuk wordt het verhaal er niet door. Zeker niet in de regie van Michiel Dijkema. Hij haalt alles uit de kast om je te vermaken. Telkens gebeuren er weer verrassende dingen op het toneel, tot aan een spectaculaire crash van de koets van de prins toe.
Het gevolg is dat je je geen moment hoeft te vervelen en dat je regelmatig in de lach schiet. Dat ook met dank aan het goede acteerwerk van de solisten.
muziek
Muzikaal vind ik de voorstelling minder goed. De piepjonge dirigent Trisdee na Patalung (23 jaar) weet niet echt vaart en energie in de muziek te krijgen, terwijl dat juist is wat Rossini's werk zo opwindend maakt.
De solisten zijn ook niet allemaal even sterk. Assepoester wordt matig gezongen door Francesca Provvisionato, maar er zijn wel erg leuke optredens van de superoverdreven stiefzusjes Clorinda (Machteld Baumans) en Tisbe (Ceri Williams), om nog maar te zwijgen over de maffe vader Magnifico (Piotr Micinski) en de charmante, fraai zingende prins (Philippe Talbot).
Laatst gewijzigd: 2022-12-27 16:27:55 · Gepubliceerd: 23 maart 2010 - 361