archief oud artikel 29 juni 2010 Cultuur Amsterdam, Noord-Holland De Nederlandse Opera sluit haar seizoen deze weken af met L'elisir d'amore, een komische opera van Donizetti. Het is een heerlijk, bruisend stuk, maar daar valt weinig van te merken in Amsterdam. Zowel muzikaal als qua regie valt de productie tegen.
Kwakzalver
L'elisir d'amore is een opera van Donizetti. Het stuk kun je nog het beste omschrijven als een vrolijke dorpskomedie.
De arme sloeber Nemorino is verliefd op de rijke Adina, maar zij lijkt niets van hem te willen weten. Als de kwakzalver Dulcamara in het dorp verschijnt, ziet Nemorino zijn kans en koopt een liefdesdrankje bij de man, om Adina's liefde te winnen. Na allerlei verwikkelingen erkent Adina dat ze van hem houdt, al heeft het drankje daar slechts indirect de hand in.
Showbizz
De Nederlandse Opera liet regisseur Guy Joosten in 2001 een productie van L'elisir d'amore maken. Die productie werd eind vorig jaar herhaald en nu, in juni en juli, volgen weer enkele voorstellingen, als afsluiting van het seizoen.
Joosten heeft van de opera een groot 'showbizz'-spektakel gemaakt, met veel glitter en glamour. Het heeft een paar vermakelijke, verrassende kanten, maar er mist ook veel. De personages zijn niet meer dan typetjes en het echt plezier de warme gevoelens van de opera komen niet naar voren.
Matig
Muzikaal heeft deze tweede reeks voorstellingen van het seizoen ook niet veel te bieden. Het steekt gewoon niet goed in elkaar. Dirigent Riccardo Frizza weet solisten, koor en orkest niet bij elkaar te houden en de zangers leveren matige optredens. Het mooiste zingt nog Dmitry Korchak als Nemorino, maar dat is een magere oogst.
L'elisir d'amore had een spetterende afsluiter van het seizoen kunnen zijn. Maar niet in deze regie en met deze uitvoerenden.
Laatst gewijzigd: 2022-12-27 15:42:59 · Gepubliceerd: 29 juni 2010 - 293