archief oud artikel 17 maart 2011 Cultuur Amsterdam, Noord-Holland Met groots gejuich ging de opera Billy Budd van Benjamin maandagavond in première bij De Nederlandse Opera. Geheel begrijpelijk: het is een opera die je niet in de koude kleren gaat zitten. Met zang, muziek en spel van topniveau.
Knappe matroos
Britten schreef Billy Budd kort na de Tweede Wereldoorlog. De opera gaat over de knappe, innemende matroos Billy, die aan boord komt van een oorlogsschip en al snel door iedereen geliefd is. Behalve door de provoost John Claggart. Claggart maakt Billy zwart, die zich niet kan verdedigen omdat hij stottert. Uit razernij slaat Billy de provoost dood. Iedereen heeft met Billy te doen, maar regels zijn regels, dus wordt de jonge matroos opgehangen.
De muziek van Britten is niet gemakkelijk, maar heb een beetje geduld, want gedurende de ruim drie uur durende avond voert de componist het drama steeds verder op. Met een geweldige climax rond de opknoping van Billy. Je haren staan recht overeind.
Marineschool
De productie bij De Nederlandse Opera is geregisseerd door Richard Jones. Hij heeft het verhaal verplaatst naar een marineschool in plaats van een schip. Dat botst nogal met de tekst die gezongen wordt. Niettemin levert het schitterende decors op. Bovendien blijven de sterk hiërarchische sfeer en de mannencultuur overeind en wordt er zeer knap geacteerd.
Machtig
De zang is eveneens van topniveau. Jacques Imbrailo barst van de energie en stoere klanken als Billy. Clive Bayley laat een machtig grote én gevaarlijke stem horen als John Claggart en John Mark Ainsley zingt een intense Captain Vere - de kapitein die het allemaal ziet gebeuren, maar niet ingrijpt.
Billy Budd laat voortreffelijk zien waar opera zo goed toe in staat is: veel met je doen.
Laatst gewijzigd: 2022-12-24 16:29:31 · Gepubliceerd: 17 maart 2011 - 277