archief oud artikel 8 mei 2014 Cultuur Ede, Gelderland Als jongen uit een klein dorp in Brabant had Steven Geraads eigenlijk twee opties. Bij de voetbal of bij de harmonie. Na een tijdje allebei koos hij overtuigd voor de harmonie, waar hij samen met anderen muziek maakte. En dat samen muziek maken, wat hij nu met het Arcadië Trio doet, is voor hem het mooiste wat er is.

Het liefste wilde hij een trompet, maar na de bugel werd het voor Steven de klarinet. Een instrument waar hij tot vandaag heel blij mee is. "Ik begon met een bugel omdat het toen een fanfare was. Maar toen werd het een harmonieorkest en was de bugel niet meer nodig", vertelt Geraads. "Klarinetten wel, dus ik kreeg een klarinet. In eerste instantie was ik daar niet blij mee kan ik me nog herinneren." Steven vond desondanks zijn draai helemaal binnen de harmonie, hoewel het niet altijd uitdagend was. "Bij de harmonie is het toch anders, daar speelt iedereen in: de slager, de zoon van de slager en de buurjongen zeg maar." Het idee om van de muziek zijn beroep te maken kwam dan ook pas later.

"Jij moet de muziek in, zei ze. En daarna heb ik nooit meer getwijfeld."

"Bij de harmonie vond ik het heel leuk en het ging heel goed, maar pas toen ik bij het Nationaal Jeugd Harmonieorkest een zomer lang rondtoerde kreeg ik het idee om er echt iets mee te doen. Je speelt dan met leeftijdsgenoten, waarvan er veel al bij het conservatorium spelen of dat van plan zijn. Eerst vond ik dat wat te hoog gegrepen, vond mezelf niet goed genoeg. Maar toen ik wat meer referenties kreeg door op te treden met dat jeugdorkest dacht ik: "Als die mensen het kunnen, dan kan ik het ook!" Toch probeerde Steven het na de middelbare school eerst een jaartje als student Milieutechnologie. Uiteindelijk was het zijn moeder die hem het laatste zetje gaf. "Jij moet de muziek in, zei ze. En daarna heb ik nooit meer getwijfeld."

Samen muziek maken

Alleen op het podium zul je Steven Geraads niet vinden. Samen muziek maken, dat is voor hem het mooiste. "Het eerste moment dat ik me kan herinneren was toen ik in het Nederlandse Studentenorkest zat en met hen op tournee was. Eén van de laatste concerten was in Het Concertgebouw en de zaal was helemaal uitverkocht. We speelden de vijfde symfonie van Mahler, wat we al veel samen hadden geoefend en het ging zo goed. Ik denk dat ik dat concert nooit meer vergeet." Door het samen met elkaar langere tijd op te trekken ontstaat er een speciale sfeer, volgens Geraads. Ook bij de harmonie vond hij de individuele muzieklessen maar niets. "Pas toen ik in het jeugdorkest kwam begon ik het echt leuk te vinden. Wat is dit cool, dacht ik toen, dat samen muziek maken."

Arcadië Trio

"Dat wil ik ook met het Arcadië Trio, op tournee gaan en langere tijd met elkaar optrekken', droomt Geraads. Het Arcadië Trio ontstond eigenlijk als vanzelf toen de drie leden allemaal op het conservatorium in Utrecht studeerden. "Je probeert eens wat, redelijk onbezorgd, en wat goed is dat blijft." Het moeilijkste was misschien nog wel het verzinnen van een naam. "Het Arcadië Trio was een idee van Henriëtte, het gaat over de arcadische velden uit de Griekse mythologie waar engeltjes rondhuppelen." Even onbezorgd als deze engeltjes begonnen de drie muzikanten aan hun carrière als muzikaal trio. Inmiddels treden ze door heel Nederland op en hebben ze een uitgebreid repertoire van kamermuziek.

Interview - Laatst gewijzigd: 2014-05-12 08:25:04 · Gepubliceerd: 8 mei 2014 - 277