Ontdek de ware aard van Vlamingen in OER - De wortels van Vlaanderen

archief oud artikel 17 april 2017 Cultuur Gent, Oost-Vlaanderen Gent, 1892. Boven de stad kringelt onafgebroken een donkere rook uit de fabrieksschoorstenen. Maar daar merkt dit meisje niets van. Zij zit tussen de bloemen aan de waterkant en staart mijmerend voor zich uit. 'Meisje aan de Leie' van Emile Claus laat iets zien van het leven in Vlaanderen in de negentiende en twintigste eeuw, toen kunstenaars de vuile stad verlieten en rust vonden op het platteland. In OER: De wortels van Vlaanderen maak je kennis met de Vlamingen aan de hand van sprekende kunstwerken uit deze periode. Wandel over het platteland, stap in de huiskamer, ga zitten in de carrousel en laat de Vlamingen je hun verhaal vertellen.

Fluitende vogeltjes

'Het was een tijd waarin de seizoenen nog seizoenen waren, waarin grootouders en kleinkinderen in dezelfde wereld leefden, waarin de tijd ons niet ongenadig voor zich uit joeg maar rustig met ons mee bewoog.' Deze quote van de Vlaamse auteur Mia Doornaert prijkt aan de muur bij OER: De wortels van Vlaanderen. En dat is precies de sfeer die je voelt in de tentoonstelling. Dwaal door de ruimtes en beleef de rust van het Vlaamse platteland in de negentiende eeuw. Tussen de fruitbomen zie je De hooister (Emile Claus, 1896) aan de slag en droom je mee met het Meisje aan de Leie. Ga zitten op het tuinbankje en hoor de vogeltjes om je heen fluiten. Loop verder naar het atelier van Valerius De Saedeleer en zie hoe hij te werk ging. Op zijn schildersezel staat een onafgewerkt schilderij: alsof hij op ieder moment terug kan komen.

Zo zijn Vlamingen

Niet alleen het Vlaamse plattelandsleven wordt uitgelicht in de tentoonstelling. Opeens sta je midden in een negentiende-eeuwse huiskamer van stadse burgers. Ergens tikt een klokje, een kroonluchter schittert aan het plafond en in het midden van de kamer staat een prachtige avondjurk. Even verderop kom je in de gouden zaal de burleske en absurde humor tegen van James Ensor: je stapt binnen in een wereld van maskers en skeletten terwijl er op de achtergrond knotsgekke muziek van Ensor klinkt. Ook de expressionistische kunst van onder anderen Constant Permeke, Hubert Malfait en Frits Van den Berghe mag niet ontbreken. In een zaal bekijk je vanaf een ronddraaiende draaimolen de kunst van Edgard Tytgat. Want waarom ernstig zijn als je ook kunt spelen? Aan het eind van de tentoonstelling zie je in een drieluik filmbeelden van het huidige Vlaanderen. Het slaat de brug tussen heden en verleden: dit zijn Vlamingen.

Laatst gewijzigd: 2017-04-14 16:53:47 · Gepubliceerd: 17 april 2017 - 2466