archief oud artikel 4 januari 2006 Geschiedenis Schokland, Flevoland Schokland is een van de acht werelderfgoederen die Nederland rijk is. In 1995 heeft de UNESCO (United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization) het voormalige eiland in de Flevolandpolder als eerste Nederlandse monument opgenomen op de werelderfgoedlijst, die in totaal 812 werelderfgoederen telt over de hele wereld.
Schokland wordt wereldwijd gezien als fysieke herinnering aan, en als symbool van, de Nederlandse strijd tegen het water. De plaatsing op de werelderfgoedlijst is gebaseerd op de uitzonderlijke universele waarde van het integrale cultuurlandschap. Het "verhaal" van Schokland is fysiek terug te vinden aan het oppervlak en in de bodem in de vorm van terpen, dijken, schepen en bewoningsresten. Er zijn 166 vindplaatsen op en met name rond het eiland bekend. Daarnaast zijn er minstens 152 terpen en verschillende dijkresten in de omgeving van Schokland te vinden, die de vroegere contouren van het eiland aanduiden en het landverlies in de loop van de tijd weerspiegelen. Restanten van gebouwen en oude verkavelingspatronen maken het verhaal van Schokland compleet.
Vroeger
Schokland was een eiland in de Zuiderzee dat maar weinig boven het water uitstak. Als gevolg van een zware stormen en landafslag in de 18de en 19de eeuw, werd het leven op Schokland uiteindelijk onhoudbaar. Op last van Koning Willem III werd het eiland in 1859 ontruimd. Na de drooglegging van de Noordoostpolder werd Schokland "een eiland op het droge".
In en om Schokland worden verschillende activiteiten georganiseerd. Zo zijn bijna wekelijks klassieke concerten te bezoeken en zijn in Museum Schokland exposities te zien over de geschiedenis van het gebied van de Noordoostpolder en het voormalig eiland Schokland. Daarnaast is het mogelijk om door middel van een rondwandeling, fietstocht of rondrit met een oldtimer Schokland te verkennen.
Laatst gewijzigd: 2020-02-26 19:41:42 · Gepubliceerd: 4 januari 2006 - 6430